KZ = Kazakhstan

Borat zijn we nog niet tegen het lijf gelopen, maar dat er "cowboys" wonen, zoveel is wel duidelijk. Er heerst in veel opzichten een Farwest-stijl. Al is het maar hoe je het bekijkt, want vanuit elke hoek bekeken hoort het land nergens en tegelijkertijd overal bij. Maar goed, eigenlijk waren we er nog bijna niet in geraakt omdat we te vroeg aan de grens stonden (we hadden een andere route genomen en waren daardoor drie dagen voor op schema). Bijkomend probleempje was dat we wel al de Russisch-Kazakhse grens waren gepasseerd, maar dat de Kazakken ons niet wilden binnen laten (en terug konden we ook niet want we hadden geen multiple entry visa voor Rusland)...dus...zegt zo'n Kazak dan doodleuk: you just camp here in niemandsland until your visa becomes valid...voor een dag of twee, drie in the middle of  nowhere...en het was al serieus beginnen regenen en onweren in de steppe: . Twee "lichtpuntjes":

• ik had Konstantin in Brussel telefonisch kunnen bereiken en die had hen in het Russisch onze situatie kunnen uitleggen...hij ging trouwens de volgende dag stappen ondernemen
• Leo in Samara had een vriend in Oralsk die ook eventueel kon helpen
• 1 douanebeambte leek ons nogal genegen

Wellicht hebben we het aan deze laatste te danken dat we uiteindelijk na enkele uren wachten toch door mochten...al hebben we de jongste, meest onervaren douanier wat smeergeld moeten geven...hij kwam daar ook openlijk voor uit. Lijkt alsof ze in zo'n geval dus de verantwoordelijkheid afschuiven op de bleukes, om nadien het geld te verdelen. Toen we later Duitse bikers tegenkwamen leek het al bij al nog goed mee te vallen, vergeleken bij wat zij aan de Russische grens meemaakten. Van "toeristen" gesproken: op 7300 km zijn we welgeteld 1 keer expliciet toeristen tegengekomen: 1 van de Duitsers zat achterop als passagier al rijdend rustig aan een flesje bier te lurken...Duitsers *s*...Dacht de locale bevolking van ons ook soms trouwens, maar dat kwam omdat ze dachten dat onze Belgische vlag een Duitse was.