Echt mooie baan gehad vlak na Dushanbe...maar...mooie liedjes duren niet lang, en alras stonden we vast omdat er wegwerkzaamheden bezig waren...om de baan nòg mooier te maken *s*. Luc kon het onderwijl niet laten om even vlug zijn motokleren te wassen in de rivier vlakbij:
Drogen zouden ze wel snel...maar! Niet voor lang...want alras stonden we voor een tunnel waar binnenin overal water stond...op sommige plaatsen meer dan een halve meter diep. Zelden zoveel fun gehad als toen we er door heen reden: het koude water spetterde bijwijlen tot in ons gezicht, maar Gerd wist de goede lijn te vinden en we zijn er heelhuids doorgeraakt.
Nadien in Aini iets gegeten bij een koddige restaurant-eigenaar (die het voortdurend over een zekere "chicken show"had...voor de rest begrepen we er niet veel van)...en spijtig genoeg ergens een afslag gemist...wat ons nadien anderhalve dag heeft gekost. Doorgereden tot als het donker was (niet zonder gevaar), en uiteindelijk toch een onderkomen in Ura-Tepe gevonden.
Volgende dag geprobeerd de grens tussen Tajikistan en Oezbekistan over te steken...vruchteloos op 2 plaatsen, want allen voor locals of diplomatiek personeel. 
Dus maar noordwaarts gereden, richting Khojand, alwaar we door vriendelijke mensen geholpen zijn geweest...
richting Buston moesten we, via de nieuwe weg, aangelegd door Chinezen. De overgang heeft ons 4 uur gekost, maar moesten we evenveel vodka meegehad hebben als andere reizigers, had het misschien rapper gekund...dokter inclusief lustte het goedje wel. Ook de inhoud van onze koffers werd gecontroleerd. In Boka twijfelden we wat of we al gingen stoppen of nog wat verder rijden om een hotel te vinden, en dat werd blijkbaar opgemerkt door twee lokale broers die ons uitnodigden om bij hen te overnachten. De mensen spaarden zich geen enkele moeite om het ons naar onze zin te maken, en het werd een onvergetelijke ervaring. We hadden dus al wel gegeten in Boka, maar werden een paar honderden meter verder terug aan tafel gezet...zonder eerst een douche te kunnen nemen...de (grappig bedoelde) opmerkingen over onze voeten waren dan ook verstaanbaar, zelfs zonder vertaling.
De volgende ochtend werden uitvoerig foto's genomen en de schoondochter wilde ook even een ritje op de motor maken:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten