In Boka voor ongeveer 150 € gewisseld in de lokale munt bij een notaris, en we kregen onze cum uitbetaald...in totaal een stapeltje van een cm of 5 dik: 
Samarkand en Boechara kunnen we eigenlijk een beetje over dezelfde kam scheren: de cultuursteden. Nog steeds heel belangrijke steden in de regio:
In Samarkand ook een zeer interessant Italiaans koppel tegen gekomen dat ook met een GS op reis was, en toevallig in hetzelfde hotel als wij gelogeerd was. Ze waren op reis naar Australië, en we hebben samen het avondmaal genuttigd. De man had veel ervaring, wat reizen met de motor betrof en had menig traject vroeger al gedeeltelijk afgelegd. Ook moet hij een jaar of 20 BMW als klant gehad hebben, en dat was aan hun kleding ook te zien *s*...ook hadden ze sponsoring van Samsung kunnen versieren...ze waren dan ook een half jaar onderweg.
De titel zegt het al: heet, heet, heet. En het werd nog heter, hoe meer we Turkmenistan naderden. Graadje of 47 zonder problemen...en dat was nog koel volgens de mevrouw van Owadan (= de reisorganisatie die onze uitnodigingsbrief leverde) in Ashgabat want een paar dagen voordien hadden ze bijna de 60 (!!!) graden gehaald.
Wat de Oezbeeks-Turkmeense grens betreft, dient gezegd dat men tijdens de middag tot 14h sluit...maar in de praktijk betekent dat 14h25. 
Grensformaliteiten: 17 papieren, minstens even veel stempels, 135 dollar lichter gemaakt en slapende douaniers op hun bureau.
Dank zij de gids van Owadan hebben we misschien toch wat minuten kunnen winnen. Ook weer in het donker zitten rijden, en pas laat begon de temperatuur wat draaglijk (35 graden of minder) te worden. De eerste uitschuiver diende zich aan: in een 90 graden bocht lag Luc onderuit toen hij uit de bocht kwam...zonder twijfel zat het spekgladde wegdek daar voor iets tussen. Laat toegekomen in Mary (al twee uur donker), en bijna onmiddellijk gaan slapen.
De volgende dag bleek de hemel gehuld in duistere zandnevels en de wind blies hard, en togen we op weg naar de hoofdstad:
die nog steeds in volle constructie bleek te zijn...al waren tientallen modernistische woontorens al wel voltooid:
Fileproblemen leken er nog helemaal niet te zijn in Ashgabat, al leek men voorbereid op een massale toestroming van bevolking in de toekomst. Wel dient gezegd dat de efficiëntie aan de genspost waar we Turkmenistan verlieten behoorlijk was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten